Birtist upphaflega í febrúar 2011.

Örnefni eru oftast nær af jarðneskum toga enda varla hægt að ímynda sér margt sem rótbindur manninn fastar við landið sitt en nöfnin í umhverfinu. Eitt er þó það örnefni á Íslandi sem er himneskt og enginn hefur nokkru sinni fest hönd á. Það er Hjaltagat í Köldukinn. Þessu örnefni er svo lýst í örnefnaskrá Gvendarstaða eftir Alfreð Ásmundsson en Helgi Jónsson var heimildarmaður hans:

Birtist upphaflega í mars 2010.

Örnefnið Hestur er víða til á Íslandi, sem bæjarnafn, fjallsheiti og heiti á klettum, hólum og hæðum. Fjórir bæir á landinu heita Hestur. Einn er í Grímsnesi í Árnessýslu, annar í Andakíl í Borgarfirði og tveir á Vestfjörðum, í Önundarfirði og við Hestfjörð í Ísafjarðardjúpi. Allir standa bæir þessir undir fjöllum.

Birtist upphaflega í maí 2015.

Oftar en ekki eru örnefni dauður hlutur og fastur punktur í tilverunni. Dæmi: fjall, gil, hraun. Því er þó ekki að neita að örnefni geta verið á hreyfingu. Lækurinn líður, fjaran hverfist fram og aftur, jökullinn skríður. Sjaldnast er þó hægt að horfa á örnefni vaxa og dafna, laufgast og sölna. Eitt er þó það örnefni, ef örnefni skyldi kalla, sem gerir einmitt það. Þetta er birkitré og gengur undir nafninu „Gottáttuhrísla“. Um hana segir svo í örnefnaskrá Hallormsstaðar eftir Hjörleif Guttormsson: