Á undanförnum árum hefur orðið jólabókaflóð eða „jolabokaflod“ skotið upp kollinum í erlendum fjölmiðlum.

Haukur Þorgeirsson fjallar um Hrokkinskinnu, íslenskt konungasagnahandrit frá fimmtándu öld.

Í veðurathugunum og veðurmælingum hefur löngum verið leitast við að skilgreina mismunandi vindstyrk.

Nú í nóvember kemur til landsins lítil, falleg bók – eitt smæsta handrit sem varðveitt er frá Íslandi.

Íslensk-dönsk orðabók Sigfúsar Blöndals er merkileg heimild um málnotkun sem ekki lengur er viðhöfð.

Við skráningu handrita er algengt að kveraskiptingu sé lýst. Þar kemur fram hvernig blöð þess eru brotin saman og lögð í kver.

Þórdís Úlfarsdóttir fjallar um þetta sérstaka orð.

Um þessar mundir er Trektarbók Snorra-Eddu á Íslandi í fyrsta sinn í fjórar aldir. Trektarbók er eitt af mikilvægustu handritum sem varðveita Snorra-Eddu og er jafnan talin með fjórum meginhandritum verksins.

Stundum veltir fólk fyrir sér hversu gömul einstök orð eru. Íslensk orð eru misgömul og endurspegla langa sögu tungumálsins, allt frá frumindóevrópskum tíma fram á okkar daga.

Íslensk fræði eru kennd víða um heim, þar á meðal í Japan. Kennsla í vestrænum bókmenntum varð til þess að japanskir námsmenn komust fyrst í kynni við íslenska tungu og menningu sem var gjörólík þeirra eigin.