Úlfar Bragason, prófessor emeritus, hóf störf árið 1988 á Stofnun Sigurðar Nordals, sem var ein þeirra fimm stofnana sem urðu að sameinaðri Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum árið 2006. Úlfar gegndi starfi forstöðumanns Stofnunar Sigurðar Nordals 1988–2006 en við sameininguna varð hann stofustjóri alþjóðasviðs nýrrar Árnastofnunar. Úlfar byggði upp starfsemi Stofnunar Sigurðar Nordals, sem sett var á fót 1986, vann að því að húsið Þingholtsstræti 29 yrði endurgert í upprunalegri mynd og kom stofnuninni þar fyrir. Úlfar skipulagði námskeið stofnunarinnar í íslensku máli og menningu og fjölda málþinga og ráðstefna um íslensk fræði og stjórnaði þeim. Sem fulltrúi í Samstarfsnefnd um kennslu í Norðurlandafræðum erlendis og skrifstofustjóri nefndarinnar 2005–2014 hefur Úlfar tekið þátt í að skipuleggja ráðstefnur um kennslu Norðurlandamála víða í Evrópu og málþing í Asíulöndum og stutt Norðurlandafræði víða í heiminum. Úlfar sat í stjórn Snorrastofu í Reykholti frá upphafi til 2014. Hann var formaður úthlutunarnefndar Styrkja Snorra Sturlusonar frá 1992–2018. Undarfarin ár hefur Úlfar einkum unnið að málefnum kennslu í íslensku við erlenda háskóla, starfsemi Samstarfsnefndar um kennslu í Norðurlandafræðum erlendis, skipulagningu sumarnámskeiða stofnunarinnar í íslensku sem öðru máli, samstarfi á vegum Rannsóknarstofu í íslensku sem öðru máli og að verkefninu Icelandic Online. Úlfar hefur annast ritstjórn margra rita og var í ritstjórn Griplu á árunum 2007–2009 og 2016. Úlfar sat í útgáfunefnd stofnunarinnar frá upphafi til 2019. Rannsóknir Úlfar hafa beinst að íslenskum miðaldabókmenntum, einkum samtímasögum, og að flutningum Íslendinga til Vesturheims á 19. öld.