Rímur um konu varðveittar af konum

Rímurnar af Mábil sterku segja frá konu sem hegðar sér ekki eins og aðrar konur. Hún er riddari sem berst fyrir rétti sínum til erfða og sjálfstjórnar og er öllum körlum fremri, bæði að vitsmunum og afli. Varðveislusaga rímnanna er slitrótt en elsta handrit þeirra er Kollsbók (Codex Guelferbytanus 42.7.

Þrjár krýndar konur

Handrit það sem í daglegu tali er kallað Íslenska teiknibókin eða bara Teiknibókin, og ber safnmarkið AM 673 a III 4to, er einstætt meðal handrita í safni Árna Magnússonar. Teiknibók þýðir einfaldlega bók með teikningum og myndum af einhverjum toga.

Kvendin góðu – „ég geri ráð fyrir að hún drottni einhvers staðar.“

Nokkrar línur eftir Goethe um konuna í samfélaginu  

Heilög Margrét verndardýrlingur ljósmæðra og fæðandi kvenna

Hringaná og kvenkenningar

Eftirfarandi texti var upphaflega skrifaður sem svar við fyrirspurn til Vísindavefs Háskóla Íslands. Spyrjandi vildi fá svar við því hvort Hringaná væri eiginnafn.

Björg C. Þorláksson og orðabókarstörf hennar

Jórunnir tvær

Fröken Ingibjörg Ólafsson erindreki

Hólmfríður Indriðadóttir, skáldkona á Hafralæk (1802–1885)

Þórunn Friðjónsdóttir (1884–1929)