Eftirfarandi texti var upphaflega skrifaður sem svar við fyrirspurn til Vísindavefs Háskóla Íslands. Spyrjandi vildi fá svar við því hvort Hringaná væri eiginnafn.

Orðið hringaná er ekki eiginnafn heldur kvenkenning. Í fornu skáldamáli var mjög notast við kenningar og hafa skáld leikið sér við kenningasmíð allt fram á þennan dag. Snorri Sturluson fjallar um kenningar í kaflanum Skáldskaparmál í Eddu sinni og kennir hvernig kenna skuli sól, vind, eld, vetur, sumar, menn, konur, gull og fleira. Um konur segir meðal annars:

Konu skal kenna til alls kvenbúnaðar, gulls og gimsteina, öls eða víns eða annars drykkjar, þess er hon selr eða gefr ... (1954:146).

Forsíða Snorra-Eddu í handritinu ÍB 299 4to frá árinu 1764. Jakob Sigurðsson (1727–1779) skrifaði handritið eftir prentaðri útgáfu Snorra-Eddu sem gefin var út í Kaupmannahöfn árið 1665.

Í kaflanum Skáldskaparmál í Snorra-Eddu er fjallað um kenningar.

Með kenningu er átt við umritun á orðum í lausamáli. Einfaldasta gerð kenningar er tvíliðuð. Þá er um að ræða tvö nafnorð, það er stofnorðið og kenniorðið. Kenningin hringaná er þannig mynduð og er myndhverf. Kenniorðið hringa stendur í eignarfalli fleirtölu. Stofnorðið ná er sótt til norrænnar goðafræði og eiginlega ætti að skrifa það með N, það er hringa Ná. Ná, oftar ritað Gná, var samkvæmt Snorra-Eddu ein ásynja og þjónaði Frigg. Frigg sendi hana til að erindast fyrir sig í ýmsum heimum. Til frekari fróðleiks um kenningar má benda á ritið Hugtök og heiti í bókmenntafræði á síðu 1. Jónas Hallgrímsson orti ljóðið 1836 og sendi vini sínum Konráði Gíslasyni. Ljóðið er svona:

Hættu að gráta hringaná,
heyrðu ræðu mína.
Ég skal gefa þér gull í tá,
þó Grímur taki þína.

Hættu að gráta hringaná,
huggun er það meiri.
Ég skal gefa þér gull í tá,
þó Grímur taki fleiri.

Hættu að gráta hringaná,
huggun má það kalla.
Ég skal gefa þér gull í tá,
þó Grímur taki þær allar.

Grímur sá sem talað er um í kvæðinu var Magnússon og hafði viðurnefnið ,,græðari“. Hann hjó tá af stúlku með sporjárni í lækningaskyni og varð það tilefni kvæðisins.