AM 345 fol. er íslenskt skinnhandrit skrifað eftir 1549. Handritið inniheldur Jónsbók, réttarbætur (síðustu frá 1549) og tímatal. Líklegt er að síðustu 15 blaðsíðurnar hafi verið skrifaðar nokkru síðar, en þó á 16. öld.

Handritið er best þekkt fyrir myndskreytingar sem er mjög merkilegt, en minna hefur verið rætt um tímatalið í lok þess. Þetta tímatal er ekki ólíkt mörgum miðaldatímatölum. Tólf mánuðir ársins eru reiknaðir út samkvæmt júlíanska dagatalinu (apríl hefur t.d. 29 daga) og hver mánuður á sína eigin blaðsíðu. Í tímatölum eru skrifaðir messudagar margra heilagra manna á latínu á svipaðan hátt og má sjá í öðrum tímatölum frá Íslandi og Norðurlöndum. Tímatalinu svipar hugsanlega mest til AM 249 b fol., sem er kalendarium skrifað á Íslandi (undir áhrifum frá enskum fyrirmyndum) u.þ.b. 1200–1300. Bæði AM 249 b fol. og AM 345 fol. innihalda t.d. messudag Eufemia virginis (13. apríl) og messudag Donatusar (1. mars) sem eru ekki algengir í tímatölum frá Norðurlöndum. 

Mörg íslensk tímatöl frá miðöldum eru varðveitt sem brot (t.d. AM 249 c fol. og AM 249 d fol.) þó að það sé frekar algengt að miðaldatímatöl frá Noregi hafi varðveist í lagahandritum, örugglega að hluta til vegna þess að mörg lög fjalla um hvað er leyfilegt að gera og borða á helgum dögum og að refsing fyrir brot sé þyngri væri það framið á helgidegi.

Það er líka nokkuð merkilegt að þrátt fyrir að Íslendingar hafi verið að taka upp nýjan sið á sama tíma og AM 345 fol. var skrifað, var ekki horfið frá því að nota kaþólskt tímatal, þó kannski á annan hátt en áður. Breytingar gengu mishratt yfir − ekki síst þegar um var að ræða eitthvað svo hversdagslegt eins og að marka tíma. Tímatalið í AM 345 fol. var nýtt um einhverja hríð eftir að bókin var skrifuð − eins og almanaksvísur skrifaðar á spássíu á 17. öld bera vitni um. Gregoríska tímatalið var ekki tekið upp á Íslandi fyrir en árið 1700.