Annað bindi í ritröðinni "Íslenzkar miðaldarímur". Þessar rímur birtast hér í fyrsta skipti á prenti og eru góð búbót fyrir sérhvern áhugamann um íslenskan skáldskap. Þá eru þær einstakt dæmi um bókmenntir frá 15. öld, tíma sem bókmenntaáhugamenn þekkja lítið til. Efni rímnanna er byggt á þekktri fornaldarsögu og athyglisvert að bera þær saman við hana, en þær eru í sjálfu sér bæði auðlesnar og...

Duggals leiðsla er norræn þýðing frá 13. öld á latnesku riti, Visio Tnugdali, einu kunnasta og útbreiddasta verki leiðslubókmennta frá miðöldum, en svo kallast þær bókmenntir sem lýsa því er ber fyrir menn í leiðslu eða draumsýn, einkum í öðrum heimi (píslum fordæmdra og sæluvist hólpinna). Ef treysta má formála verksins, hefur írskur munkur, Marcus að nafni, sett það saman um miðja 12. öld í...

Árið 1817 sendi fornleifanefndin í Kaupmannahöfn (Commissionen for Oldsagers Opbevaring) fyrirspurnir um fornleifar ýmiskonar, sögusagnir um fornmenn, merkileg pláss, fornan átrúnað, hjátrú o.fl. til biskups og amtmanna á Íslandi, en þeir dreifðu spurningalistum til presta, og á næstu árum, 1817−1823, bárust nefndinni svör hvaðanæva að af landinu. Ritið Frásögur um fornaldarleifar 1817−1823 er...

Konráð Gíslason (1808-1891) var sonur sagnaritarans Gísla Konráðssonar. Að loknu námi í Bessastaðaskóla 1831 sigldi hann til náms við Kaupmannahafnarháskóla og kom aldrei til Íslands síðan. Konráð starfaði um árabil sem styrkþegi Árnanefndar, en varð árið 1848 kennari við Hafnarháskóla, fyrsti dósent í fornnorrænu máli en síðar prófessor og gegndi því starfi til 1886. Auk kennslu vann Konráð að...

Þetta er lykilrit í viðtökurannsóknum, sem sýna betur en flest annað starf Edduáhugamanna á sautjándu öld, en frá þeim tíma eru flestar þekktustu myndir úr Edduhandritum. Tvö bindi, fyrra bindið er hin alkunna Laufás-Edda Magnúsar Ólafssonar (1573−1636), en hið síðara prentuð útgáfa P. H. Resens (1625−1688). Hvortveggja er ómissandi fyrir áhugamenn um forn skáldskaparfræði. Anthony Faulkes gaf...

Höfundur Ian J. Kirby. Bókin er gefin út í ritröðinni Rit Árnastofnunar (Rit 10).

Úlfhams saga segir frá Hálfdani vargstakki Gautakonungi og Úlfhami syni hans og átökum þeirra feðga við menn og vættir. Sagan er varðveitt í gömlum rímum, auk þriggja lausamálgerða frá 17., 18. og 19. öld, sem allar byggja beint eða óbeint, á efni rímnanna. Rímurnar hafa ýmist verið nefndar Úlfhams rímur eða Vargstökur og eru m.a. í rímnahandritinu AM 604 4to frá 16. öld. Allar varðveittar gerðir...

Afar vönduð útgáfa á sögu vandræðaskáldsins, sem Bjarni Einarsson (1917−2000), helsti sérfræðingurinn í sögum um íslensk dróttkvæðaskáld, hefur búið undir prentun. Hallfreðar saga er til í mörgum 14. aldar handritum sem eru það ólík að innihaldi að hægt er að tala um mismunandi gerðir. Hér eru allir helstu textar sögunnar prentaðir svo að lesandinn sér svart á hvítu í hverju munurinn er fólginn....

Ljósprenturn handrita (í fjögurrablaða broti). Ólafur Halldórsson sá um útgáfuna og ritaði inngang. 1968. xlviii, (4) s., (256) s.

Ljósprentun handrita í litum. Selma Jónsdóttir, Stefán Karlsson og Sverrir Tómasson rituðu formála. 1982. 232, (2) s., 128 s.