Markmið verkefnisins er að kanna þær breytingar sem urðu á tilurð, dreifingu og flutningi rímna á tímabilinu um 1550–1725. Rímur hafa oft verið stimplaðar sem staðnaður, íhaldssamur og menningarlega einangraður kveðskapur. Þetta lífseiga viðhorf til rímna verður hér tekið til endurskoðunar. Rannsakað verður hvaða breytingar urðu á rímum í kjölfar bókmenntalegra og félagslegra strauma í lok 16. og á fyrri hluta 17. aldar þegar pappír og prenttækni komu til sögunnar en hvort tveggja hafði mikil áhrif á bókmenntaiðkun Íslendinga. Í verkefninu verður unnið með þá tilgátu að útbreiðslu og vinsældir rímna í skriflegu formi, sem átti sér stað á tímabilinu 1550–1725, megi rekja til þess að rímur sem bókmenntagrein hafi verið hentugur vettvangur fyrir breytt samband milli skálda, flytjenda og viðtakenda á Íslandi eftir siðaskipti.

Rúmlega þúsund rímnaflokkar eru varðveittir, þar af meira en 200 frá tímabilinu 1550–1725. Þróun rímna sem bókmenntagreinar eftir 1600 hefur ekki áður verið rannsökuð á skipulegan hátt né heldur þau áhrif sem tilkoma og notkun pappírs – í stað bókfells – hafði á útbreiðslu þeirra og dreifingu. Unnið verður að gerð gagnagrunns með upplýsingum um rímur, handrit þeirra og varðveislu, prentaðar útgáfur og fræðilega umfjöllun. Haldnar verða vinnustofur á hverju ári með þátttöku erlendra fræðimanna sem tengjast verkefninu. Þau eru: Natalie van Deusen, Alaric Hall, Philip Lavender, Lena Rohrbach. Fyrsta vinnustofan verður haldin í janúar 2026.

Verkefnisstjórar: Margrét Eggertsdóttir, Haukur Þorgeirsson og Katelin Marit Parsons.

Aðrir þátttakendur: Shohei Watanabe, Pétur Húni Björnsson, Teresa Dröfn Freysdóttir Njarðvík, Þorsteinn Björnsson, Romina Werth og Svanhildur Óskarsdóttir.