Bókin fjallar um mynd þá sem Íslendinga saga Sturlu Þórðarsonar dregur upp af Snorra Sturlusyni, um viðhorf og aðferðir sagnaritarans og textasamfélag hans. Fræðimenn hafa löngum dregið mjög í efa hlutlægni Sturlu enda hefur mynd hans af Snorra ekki hugnast þeim. Í bókinni er lýsingin á Snorra og fjölskyldu hans í Reykholti greind og skýrð út frá frásagnarfræði verksins og ætlun höfundar með verkinu. Greiningin byggir á viðamikilli og frumlegri rannsókn og er unnin út frá ýmsum fræðikenningum sem mjög eru á oddinum þessa stundina: svo sem minnisrannsóknum (m.a. um minningasambönd, persónulegt og sameiginlegt minni og hvernig staðir tengjast minningum og tilfinningum), frásagnarfræðum og tilfinningafræðum.

Bókin felur í sér mikla nýsköpun þekkingar, áhugaverða bókmenntagreiningu og -túlkun og mun gagnast bæði fræðimönnum og stúdentum við áframhaldandi rannsóknir á sviðinu. Bókin er einnig afar áhugaverð lesning fyrir allan almenning enda um nýstárlegt sjónarhorn á viðfangsefnið að ræða.

Úlfar Bragason prófessor emeritus er höfundur bókarinnar en Andrew Wawn þýddi hana á ensku.

Bókin er gefin út í ritröðinni Rit Árnastofnunar (Rit 106).